Usunięcie zwężenia cewki moczowej (uretrotomia)

Zwężenie cewki moczowej może być związane z objawami występującymi podczas oddawania moczu. Pojawiają się wówczas trudności w rozpoczęciu mikcji, pacjent ma do czynienia ze słabym przepływem moczu, uczuciem niepełnej mikcji, a nawet zatrzymaniem moczu lub nawracającymi infekcjami dróg moczowych. Najczęściej związane jest to z procesami zapalnymi lub urazami. Niekiedy problem powstaje w wyniku zabiegów przeprowadzanych na drogach moczowych. Jeśli stwierdzono u pacjenta zaburzenie w oddawaniu moczu, związane ze zwężeniem cewki moczowej, jedną ze skutecznych i mało inwazyjnych metod leczenia tej dolegliwości jest endoskopowe poszerzenie światła cewki moczowej.

Uretrotomia optyczna wewnętrzna to metoda leczenia zwężenia cewki moczowej, polegająca na nacięciu zwężonego odcinka skalpelem endoskopowym lub laserem. Dzięki takiemu nacięciu dochodzi do poszerzenia światła cewki moczowej, co z kolei skutecznie ułatwia odpływ moczu z pęcherza moczowego. Zabieg ten jest wykonywany endoskopowo pod kontrolą wzroku, poprzez wprowadzenie do cewki moczowej narzędzia zakończonego kamerą endoskopową.

Celem uretrotomii optycznej wewnętrznej jest ułatwienie odpływu moczu z pęcherza moczowego. Równocześnie powodem, dla którego lekarz zaleca wykonanie operacji usunięcia zwężenia cewki moczowej jest konieczność zlikwidowania związanych ze wspomnianą przeszkodą objawów, czyli usprawnienie oddawania moczu, zmniejszenie zalegania moczu w pęcherzu moczowym, a także zapobieżenie takim dolegliwościom towarzyszącym, jak zatrzymanie moczu oraz infekcje dróg moczowych.

Przed operacją pacjent przechodni konsultację urologiczną oraz niezbędne, zalecone przez specjalistę badania anestezjologiczne. Zabieg usunięcia zwężenia cewki moczowej, czyli uretrotomia optyczna wewnętrzna trwa zazwyczaj około 15-30 minut i odbywa się w krótkim znieczuleniu dożylnym lub podpajęczynówkowym. Po rozcięciu zwężonego odcinka cewki moczowej do pęcherza zostaje wprowadzony cewnik, który pozostaje w pęcherzu przez kilka dni po zabiegu, aby zapobiec nawrotowemu zwężeniu rozciętego odcinka cewki. Co istotne, większość pacjentów, u których wykonywana jest uretrotomia optyczna wewnętrzna, jest wypisywana do domu kilka godzin po zabiegu lub dzień później.

Okres rekonwalescencji po operacji trwa kilka tygodni. W ich trakcie należy unikać nadmiernego wysiłku fizycznego. Po przeprowadzeniu zabiegu konieczna może być także absencja seksualna, dopóki rana pozabiegowa nie ulegnie zagojeniu i minie towarzyszący jej ból lub obrzęk. Co istotne, jak już zostało wspomniane, po przeprowadzeniu zabiegu w pęcherzu moczowym pozostawia się cewnik. W zależności od wskazań lekarza, po dobie, kilku lub kilkunastu dniach konieczna będzie ponowna wizyta, celem jego wyprowadzenia z pęcherza. Jeśli pacjent na co dzień korzysta z leków, które mają właściwości przeciwpłytkowe lub przeciwzakrzepowe, lekarz prowadzący może ponadto zadecydować o wprowadzeniu zmian w ich dawkowaniu.

Bez wątpienia sytuacją uniemożliwiającą przeprowadzenie operacji usunięcia zwężenia cewki moczowej jest aktywne zakażenie układu moczowego pacjenta. W pierwszej kolejności konieczne jest doprowadzenie do wyleczenia wszystkich stanów zapalnych lub zakażeń. Przeciwwskazaniem do przeprowadzenia operacji będą ponadto ciężkie i nieuregulowane zaburzenia krzepnięcia krwi. Zabiegu uretrotomii optycznej wewnętrznej nie stosuje się ponadto w przypadku zwężeń, które mają charakter nawrotowy lub gdy mamy do czynienia z wielopoziomowymi, skomplikowanymi bliznowatymi zwężeniami na długim odcinku cewki moczowej pacjenta.

Głównym powikłaniem po wykonaniu uretrotomii jest możliwy nawrót zwężenia, jednak to nie jedyne powikłanie, z jakim możemy mieć do czynienia po operacji. Wymienia się także takie dolegliwości, jak nietrzymanie moczu, pojawienie się zakażenia lub zacieku moczu, perforacja odbytnicy, ropień moszny, zapalenie jądra i najądrza, krwawienie i krwiak krocza, a w rzadkich przypadkach obrzęk moszny. W skrajnych przypadkach może dojść także do wytworzenia fałszywego kanału cewki moczowej, zwężenia ujścia zewnętrznego cewki lub do zaburzenia wzwodu prącia.